KROMME RIJN CONCERTEN

9 september 2008

Girlpower in Bunnik

Zondag jongstleden. De eerste uitvoering in de reeks Kromme Rijn Concerten 2008-2009.
Ondanks het mooie nazomerweer zat de Dorpskerk bijna vol. Het ensemble Zélide, bestaande uit Saskia Moerenhout en Tinkie Simmer viool, Susanne Degerfors cello en Christine Brandenburg altviool en declamatie, verzorgde een programma met muzikale en literaire parels uit acht eeuwen van vrijwel louter vrouwelijke componisten en schrijfsters; sterke persoonlijkheden die zich tegen de tijdgeest een plaats verwierven op het door mannen gedomineerde gebied van wetenschap en cultuur.

Het programma vóór de pauze was aantrekkelijk, met muziekstukken en teksten van de elfde tot negentiende eeuw. Eerst klonken delen uit 'Spel der Deugden' van de in 1098 geboren begaafde en in aanzien staande Duitse zieneres Hildegard von Bingen. Hierna emancipatoire teksten van de dichteressen Hadewych en Anna Bijns. Aansluitend muziek van de Italiaanse componiste en dichteres Francesca Caccini, de Vlaamse Leonore Duarte, de Franse componiste Elisabeth-Claude Jacquet de la Guerre en de Italiaanse Camilla de Rossi. Hoogtepunt van de middag vormden een sonate voor viool en basso continuo van de hand van Amalia, prinses van Pruissen, en twee delen uit een kwartet van de Italiaanse violiste en componiste Maddalena Lombardini Sirmen. Tussendoor droeg Christine Brandenburg voor uit de Historie van mejuffrouw Sara Burgerhart van de dames Wolff en Deken. Verder het spitse gedicht Vrouwen zyn geen Menschen (maar engelen) van Harmanus Asschenbergh en een tekst van Juliana Cornelia de Lannoy over de volmaakte (nog nimmer geboren) man. Van schrijfster en componiste Belle van Zuylen, via haar pseudoniem Zélide naamgeefster van het ensemble, werd een drietal menuetten uitgevoerd alsook het lied L'amour est un enfant trompeur. Ook klonken fragmenten uit brieven.

Na de pauze bracht Zélide muziek ten gehore van twee componistes die in de schaduw van een beroemd mannelijk familielid werkten aan een bijzonder oeuvre. Zo klonk van Clara Schumann-Wieck een ingetogen gespeeld Praeludium en Fuga. Na een tekst van Zara Maria van Zon werd het concert besloten met het indrukwekkende strijkkwartet in Es van Fanny Hensel-Mendelssohn, zus van Felix. De uitvoering van dit werk overtuigde helaas niet helemaal, maar dit zij het ensemble vergeven.

Jan van Hasselt