De naam van het ensemble “La Rondine” duidt op de cirkel:
alle zes spelers hebben elkaar gevonden. Het is ook een Italiaans
woord voor de zwaluw, een vogel die van het ene land naar het andere
reist, net als deze musici. Ze vormen een ensemble van blazers en
piano, een combinatie die al bij de Weense componisten Mozart en
Beethoven geliefd was. Franse componisten zetten deze traditie voort,
gebruik makend van de klankkleuren van een blazersensemble.
Terwijl de winter probeerde vastere voet aan land te krijgen, speelde zondagmiddag 28 november 2010 het blazersensemble La Rondine een aantrekkelijk programma in het kader van de serie Kromme Rijn Concerten. De aanwezigen in een redelijk gevulde oude dorpskerk in Bunnik luisterden naar sprankelende muziek voor blaasinstrumenten en piano. Nancy Braithwaite, klarinet, Ingrid Nissen, hobo, Sergei Dovgaliouk, hoorn, Jonathan Reeder, fagot en Mariken Zandvliet, piano begonnen met het levendige blaaskwintet van Ludwig van Beethoven. Met het kwintet van Mozart voor gelijke bezetting als voorbeeld creëerde een jonge Beethoven dit tintelende werk waarin veel van zijn latere kwaliteiten al ruim aanwezig zijn. Het ensemble realiseerde een overtuigende uitvoering waarin de piano een leidende functie vervulde en de verschillende blazers, naast fraai samenspel, mooie solo’s lieten horen.
Hierna voegde fluitiste Jeannet Landré zich bij de musici voor een uitvoering van het sextuor van Leo Smit. Deze op tragische wijze in Sobibor omgekomen Nederlandse componist stond aan het begin van een veelbelovende carrière toen hij dit indrukwekkende werk schreef. Hij woonde enige tijd in Parijs en pikte veel invloeden op van tijdgenoten als Poulenc en Roussel. Zo begint het stuk met een bruisend ritme à la Poulenc waarmee de spanning, die het gehele stuk zal domineren, meteen voelbaar wordt. Veel meer dan in het voorgaande kwintet is hier sprake van hecht, bijna symfonisch samenspel in plaats van individuele soli. De piano voegt zich naadloos bij de blazers, zonder te overheersen. Het stuk kreeg een aandachtige en pakkende uitvoering.
Na de pauze gaf het voltallige ensemble een enthousiaste uitvoering
van het sextet van de Ludwig Thuille. Als tijdgenoot en vriend van
Richard Straus heeft deze ten onrechte weinig gespeelde Duitse
componist mooi, laatromantisch werk tot stand gebracht, waarvan dit
sextet een sprankelend voorbeeld is. De uitvoering, waar het
speelplezier vanaf straalde, overtuigde door mooi samenspel en
gloedvolle momenten, waarbij denkbeeldige sneeuwvlokjes door de kerk
dwarrelden.
Jan van Hasselt